Nieuwenhoven
To enhance the play-forest at the Provincial Domain of Nieuwenhoven, the Province of Limburg launched a design & build competition focused on natural play incentives. Plant en Houtgoed designed and built a cohesive set of interventions that enrich the structurally diverse forest—characterized by broadleaf trees, dense undergrowth, and abundant deadwood—with playful stimuli, while improving its legibility and accessibility. Previously, the play area was indistinguishable from the surrounding woodland and easily overlooked by visitors. Access was hindered by a deep ditch.
Two types of interventions were introduced to address this: a stepping-stone climbing trail through the ditch and a composition of whimsical “spider” structures dispersed throughout the forest. The climbing trail invites exploration and clearly signals the location of the play zone. Its adventurous design acts as an additional stimulus for play. The spider structures, visible through the trees, encourage forest exploration and active engagement. Reminiscent of makeshift camps, they serve as starting points for further construction, continuously evolving with materials added by playing children.
The entire installation was built using materials sourced from the play forest itself. No external timber was introduced; in consultation with the forest ranger, suitable treetop wood from a prior felling operation was selected for reuse. The result is a fully natural and circular intervention that inspires wonder and play, while minimizing impact on the forest ecosystem.
Om het speelbos van het Provinciaal Domein Nieuwenhoven op te waarderen schreef Provincie Limburg een design & build wedstrijd uit waarbij de focus werd gelegd op natuurlijke spelprikkels.. Plant en Houtgoed ontwierp en vervaardigde een coherent geheel van interventies die het structuurrijk speelbos, een loofbos met rijke ondergroei, densiteit en voldoende dood hout, aanrijkt met spelprikkels en de leesbaarheid en toegankelijkheid verbetert. Het speelbos was niet onderscheidbaar van de rest van de bosbestanden en makkelijk te missen door bezoekers. De toegankelijkheid was moeilijk door de aanwezigheid van een diepe gracht.
Twee type interventies werden voorzien om hieraan een antwoord te bieden: een stapsteen-klauterparcours doorheen de gracht en een compositie van dromerige ‘spin’constructies doorheen het speelbos. Het stapsteen-klauterparcours nodigt uit tot ontdekking en kondigt herkenbaar aan waar het speelbos is. De avontuurlijkheid van de interventie vormt op zich een extra spelprikkel. De spinconstructies op hun beurt liggen verspreid in het bos maar zijn doorheen de bomen zichtbaar. Ze nodigen zo uit om het bos te verkennen en zetten aan tot actief spel. Hun constructie refereert aan kampen en ze worden als aanzet gebruikt om op verder te bouwen; ze evolueren zo voortdurend door het materiaal dat spelende kinderen aanbrengen. De volledige installatie is gemaakt van materiaal uit het speelbos zelf; er werd geen extern hout aangevoerd maar in overleg met de boswachter werd bekeken welk kroonhout, van de velling die voorafgaandelijk plaatsvond, ter plaatse kon blijven voor de constructies. Zo werd een volledig natuurlijke en circulaire ingreep verkregen die aanzet tot verwondering en spelplezier en met een minimale impact op het bosecosysteem.